امشب شب عید است همه گل بفشانید            خـود را به در بیت ولایـت بـرسـانـید
از دست رضا عـیدی خود را بستانید            این بیت بخـوانـیـد بخـوانـیـد بخوانـید

انــوار الـهـی بـه فـضـا بـاد مـبــارک
مــیـلاد جـواد‌ بن رضـا بـاد مـبـارک

خورشید در آغـوش سحر باد مبارک            در دست رضا قرص قمر باد مبارک
دیـدار پــسـر بـهـر پـدر بـاد مـبـارک            ای بحر شرف بر تو گهر باد مبارک

الحـق که خـداونـد محـمّـد به علی داد
بر خلـق، ولی داد، ولی داد، ولی داد

عید است و گشودند ز رحمت در دیگر            بر آل عـلـی داده خـدا گـوهـر دیـگـر
بر پا شده از شوق و شعف محشر دیگر            مـیـلاد پـیـمـبر شـده یا حـیـدر دیگـر؟

این عبد خدا سید و مـولای عباد است
والله جواد است جواد است جواد است

در بـزمِ وجـود آمده جـود از کـرم او            عـیـسی شده عیسای مسیـحـا ز دم او
دل‌های خـدایی هـمـه بـیـت‌الـحـرم او            اوصاف هـمه خلق جهان است کـم او

ای جـان هـمـه عـالـم و آدم به فـدایش
زیـبد که ببـیـنـیم و بخـوانـیم رضایش

حرزی که بُد از مادر او چون دُر مکنون            بخشید ز لطف و کرم خویش به مأمون
مأمون شد از این جود و جوانمردی ممنون            اوصاف کمالش ز حساب آمده بیرون

پیداست چو خورشید صفت‌های خدایش
مـا را نرســد تـا کـه بگـوئـیم ثـنـایش

والله قـسـم فـوق مـقـام است مـقـامـش            پیـغـامـبـران یکـسـره خـوانـند امامش
آرام دل و جـان کـلـیـم است کـلامـش            از هشت پـدر، وز سه پسر باد سلامش

این ضامن خَلق این پسر ضامن آهوست
این مظهر حق صدرنشین حرم هوست

ای اهل کرم را عطش چشمۀ جـودت            سـرتـا به قـدم آیـۀ تـطـهـیـر وجـودت
بالید به خود سجده به هنگام سجودت            از ما صـلـوات و ز خـداونـد درودت

ما سائل و آقایی و لطف و کرم از توست
دل را نگشودیم به غیر، این حرم از توست

ای عـلـم تو چون عـلـم خدا نامتـناهی            در مـوسـم طـفـلـیت به توفـیـق الـهـی
دادی خبر از جو و هوا و یم و ماهی            دشمن به کمالات تو داده است گواهی

وقـت سخـنـت آمـده دانـش به تـلاطـم
دریا شده در قطره‌ای از عـلم شما گم

در مُـلـک خـدا مطـلـع‌الانوار شمائـید            دسـت کــرم خـالــق دادار شــمـائـیــد
روشـنـگـر چـشم و دل بـیـدار شمائید            مـا دایـره و نــقـطۀ پـرگـار شـمـائـیـد

والله قـسـم مهـر شمـا آب حیـات است
هرکس به شما دست دهد اهل نجات است

بی‌مهر شما نخل عمل را ثمری نیست            بی‌سوز شما سینۀ ما را شرری نیست
جز کوی شما در همه عالم خبری نیست            جز باب عنایات شما هیچ دری نیست

ما مهـر شمـا را به دو عالـم نفروشیم
یک چشم زدن هم ز شما چشم نپوشیم

پـیـداسـت در آئـیـنـۀ تو روی مـحـمّـد            ریـحـانۀ ریـحـانـه ای و بـوی مـحـمّـد
خـلق تو و خوی و بُـوَد خـوی محـمّد            پـیـداسـت در آئـیـنـۀ تو روی مـحـمّـد

در چـشم رضا روی تو آئـیـنۀ احـمـد
لبخـنـد زد و نـام تو بـگـذاشت محـمّد

من قطره که افتاده به دامان یم توست            هر سو که نهم روی دلم در حرم توست
در حشر همه دار و ندارم کرم توست            هر بیت مرا نفخه‌ای از فیض دم توست

بی‌مهر تو «میثم» دهـنش باز نگردد
هرگـز بـه زبانش سخن آغـاز نگردد